Grote Serengeti Migratie Safari
De migratie van de Serengeti-gnoes is een van de meest adembenemende schouwspelen voor natuurliefhebbers. Elk jaar trekken grote kuddes gnoes, vergezeld door zebra's en kleinere aantallen Grant's en Thomson's gazellen, door het Serengeti-Mara-ecosysteem op zoek naar verse graslanden en water. Deze epische reis stopt nooit echt, aangezien de kuddes de regens volgen in een continue cyclus van overleving. Onderweg liggen roofdieren zoals leeuwen, luipaarden, cheeta's, hyena's en wilde honden op de loer, wat dramatische momenten van leven en dood creëert. Maar terwijl er duizenden vallen, worden er nog duizenden geboren, waardoor de migratie doorgaat - een oneindige cyclus van de veerkracht van de natuur.
Hoogtepunten van de Serengeti-migratie
- Serengeti National Park heeft het oudste ecosysteem ter wereld. Dit is de thuisbasis van een verscheidenheid aan planten en wezens die nergens anders op aarde te vinden zijn.
- In de Mara rivier, krokodillen wachten om te zwermen, hun prooi opslokkend door hun krachtige tanden te grijpen en ze in het water te duwen, ze te draaien om ze in kleine stukjes te breken. Krokodillen kunnen meer dan de helft van hun lichaamslengte uit het water komen en hun staarten gebruiken als secundair wapen om potentiële slachtoffers te grijpen.
- Tijdens de grote gnoesmigratie in Afrika trokken ongeveer 1.5 miljoen gnoes, 200,000 zebra's en diverse andere dieren door het land.
- Zebra's en gnoes leven samen omdat ze verschillende delen van dezelfde plant eten.
- In de Serengeti leven ongeveer 3,000 leeuwen die in kuddes door het reservaat migreren.

Waar begon de Grote Migratie?
Omdat de Grote Migratie een flexibele, jaarlijkse verplaatsing is van ongeveer twee miljoen dieren door het Serengeti-Mara ecosysteem, is er geen definitief begin- of eindpunt. De migraties van de gnoes werden veroorzaakt door regenval in Oost-Afrika en de dieren volgden een eeuwenoude route op zoek naar graslanden en zoet water. Deze epische reis voert de gnoes over de vlaktes van de Masaai Mara in Kenia, zuidwaarts naar de Serengeti in Tanzania en de rand van de Ngorongoro krater, voordat ze met de klok mee draaien.
Waarom migreren gnoes?
Er wordt algemeen aangenomen dat de grote Afrikaanse migratie voornamelijk te wijten is aan de reactie van de gnoes op weersomstandigheden. Ze trekken weg nadat het heeft geregend en het gras is gegroeid, in principe volgens een natuurlijk instinct om voedsel te vinden om te overleven. Sommige experts geloven dat gnoes worden getriggerd door verre donder en bliksem, maar daar is geen wetenschappelijk bewijs voor.

Maandelijkse migratiecycli van de Serengeti
Van december tot april:
De belangrijkste paaigronden zijn te vinden in het zuidoostelijke Seronera-gebied, de typische Serengeti-vlakte die zich uitstrekt tot het Ndutu-gebied bij Ngorongoro. Korte regens in november en december zorgen ervoor dat ze naar dit gebied verhuizen. Wildebeesten blijven in dit gebied tot het einde van de lange regens, wat betekent eind april of begin mei. Het goede nieuws is dat dit deel van het Serengeti National Park gemakkelijk toegankelijk is en dat het landschap in deze tijd weelderig wordt.
Februari is over het algemeen het kalfseizoen in de Ndutu-regio en de zuidoostelijke vlaktes, waardoor het de beste tijd is om de regio te bezoeken. Aangezien gnoes, zebra's en andere hoefdieren talrijk zijn en kalveren baren, werkt het zicht als een magneet voor roofdieren. In maart of april kan de kudde terugtrekken op zoek naar groenere weiden. Het is op dit punt moeilijker om de daadwerkelijke migraties te zien, maar u zult hoogstwaarschijnlijk zeer grote kuddes tegenkomen die migreren
Mei tot en met juli
Dit is de tijd van de gnoes. Nadat ze zich hebben gevoed op de korte groene gazons ten zuidoosten van de Serengeti, baren ze hun jongen en beginnen ze zich voor te bereiden op hun 800 km lange tocht. De daadwerkelijke startdatum kan ergens tussen eind april en begin juni zijn. Nu is uw kans om getuige te zijn van een van 's werelds grootste natuurverschijnselen. Meer dan een miljoen dieren lopen op pilaren van wel 40 km lang.
Tijdens de migratie beweegt de kudde richting de West Corridor, waar ze het eerste grote obstakel tegenkomt: de Grumeti-rivier oversteken. Veel dieren overleefden hun verwachte geboorte niet vanwege de overmaatse krokodillenpopulatie die klaar was om ze op te eten. De kudde kan zich verzamelen op de zuidoever van de rivier en daar tot twee weken blijven voordat ze de rivier oversteken.
Van augustus tot september
Bij het oversteken van de Grumeti River-hindernis beweegt de kudde verder naar het noorden en begint in juli of augustus de volgende grote hindernis, de Mara River, in te halen. De oversteek van de Mara River is waar veel iconische foto's van de Grote Migratie worden genomen. Na deze oversteek trok de kudde naar de noordwestelijke vlaktes en het Masaai Mara National Reserve in Kenia. De periode van augustus tot september wordt beschouwd als een slechte tijd om het Serengeti National Park te bezoeken en de grote migratie te zien terwijl de kuddes naar de Masaai Mara in Kenia trekken. Migratiepatronen laten echter zien dat ongeveer de helft van de kuddes aan de Tanzaniaanse kant blijft, in de regio Mara-Serengeti.
Oktober november
De noordelijke oversteek van de Mara betekent dat de kudde op een gegeven moment de rivier opnieuw moet oversteken voordat ze verder kan trekken naar het zuiden. Dit gebeurt meestal in oktober, maar soms ook eerder. In deze periode zal de kudde de noordelijke vlaktes en de Lobo-regio oversteken. Dit deel van het Serengeti National Park wordt minder bezocht, dus als u de relatief rustige exodus wilt bekijken, is dit het moment. De gnoes keerden terug naar de korte grasvlakten en vanaf daar begon de Grote Migratie opnieuw.
De Serengeti-migratiecirkel op de kaart als volgt
